Behçet Necatigil (şiirleri)

Şairler

Ne gördükse iyi kötü
Ömür biter biz hâlâ
Söyleriz.

Ne varsa şu dünyada
Türlü görüntüler
Gelsek de sonuna
Söyleriz.

Bazan boş günler
Geçer birden dolunca
Söyleriz.

Ne biter
Ne kalır geçmiş kitaplarda
Ölümden sonra da
Söyleriz.

Behçet Necatigil

Şayet Aşk

Şayet aşkın tohumu
Düşmüşse gönlüne
Suyunu esirgeme
Aşkın hakkını yeme
Pişman olursun ömrünce

Sana gölge verecek dallar
Fışkırır ancak gençlikten
Büyüt bu fidanı ey genç
Hazır yeşermişken

Ne demek istediğimi
Ömrünün ortalarında
Ansızın anlarsın
Alkol kana yayılınca.

Behçet Necatigil

Aşk Duyarlığı

Uzanir fildisi turlarina
Perdeleri cekili odalarin birinde
Sabirsiz, gergin ve usta parmaklar
Ve calinir kizligi, dolendo.

Gecenizde ansizin duydugunuz sestir bu.

Hep kendi dunyasinda olacak biliyordu,
Ustelik ne kadar var gormedi.
Nasil duyar? Duyar
Ve alinir yalnizligi, dolendo

Gecenizde ansizin doktugunuz yastir bu.

Behçet Necatigil

Aşk Gelmiş Cihana

Kız kaptırdı gönlünü
Sevdiği oğlan kalpsizin biri
Alay etti güldü...
Hiç aşka gülünür mü?

Ne çare, cahil aklı
Kız hastalandı, yattı
Mumda yandı pervane... öldü.

Oğlan sormakta haklı
Hiç aşktan ölünür mü?

Behçet Necatigil

******`ü Duymak

Ulu rüzgarlar esmedikçe
Yaşamak uyumak gibi.
Kişi ne zaman dinç
Dalgalanırsa bayrak bayrak gibi.

Ne var şu dünyada ekmekten daha aziz?
Sürdüğün tarlalara sevginle serpildik,
Ekmek olmak icin önce
Buğday olmak gibi.

Silinir sözlüklerden sen hatıra geldikçe
Cılız sözler: usanmak, yorulmak, durmak gibi.
Kuvvettir yaptıkların her yeni yetişene,
Bir ışık-kaynak gibi.

En yakınlar zamanla fersahlarca uzak gibi;
Bir sen varsın kalacak, bir sen ölümsüz
Daha da yakınsın, daha da sıcak.
Bıraktığın toprak gibi.

Kaç Türk var şu dünyada, bir o kadar susuz:
Hepsinin gönlünde sen, bir pınar bulmak gibi.
Ancak senin havanda sağlıklar, esenlikler;
Olmaya devlet cihanda ******`ü duymak gibi.

Behçet Necatigil

Barbaros Meydanı

Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.

Utanır da belki
Anasının sırtındaki
Yeldirmeden,
Kız bir adım önde gider
Sezdirmeden.

Beşiktas`ta Barbaros Meydanı
Sağı anıt, solu türbe
Ortası kare şeklinde,
Parkıdır yoksulların
Bilhassa yaz ayları.

Fidanların, mezarların önünde
Yontulu taşlar çepçevre,
Yer yer banklar konulmuş,
Meydana dolmuş millet
Sıra sıra oturmuş.
Ah genç kız kalbi,
Sıralara bakar elbet.

Meydanın ilerisi deniz kıyısı
Karaya çekilmiş kayıklar
İskele gazinosu yanda
Sulara dökülmüş ışıklar
Üsküdar şu karşısı.

O nemli topraklara
Ana çöker yorgun argın,
Kalmış gözü arkada
Kendi ayakta kızın.

Behçet Necatigil

Bir Ev Bir Çocuk

Gençten bir adamdı
Hikayesi gayet kısa.

Yıllar yılı tek başına yaşadı
Bir gün rastladı bir kıza

Düşündüler, birlikte yürüseler
Ömür geçiyor nasılsa.

Şimdi içine bir ev, bir de çocuk girer
Aşkları yazılsa.

Behçet Necatigil

Çarmıh

Trenler, Gemiler, Yıldızlar...
Paramı yolara yatırmak isterdim,
Yaşamak uzak şehirlerde.. Nerde?
Ev kirası, elektrik, su parası
Kasabı, bakkalı, terzisi..
Birini kaparım, biri açılır
Masraf kapıları masal kapısı

Trenler, Gemiler, Yıldızlar...
Ömrümü yollarda geçirmek isterdim,
Bölüşülür evlerde.
Aslan payı bana diyen diyene:
Bir baba, bir anne, bir kardeş
Dünyanın bedbahtı bensiz.
Halalardan, amcalardan, dayılardan sesleniş:
Bize de!
Eşlerde, çocuklarda, o üzgün, kırık bakış:
Yalnız Bizim ol!

Akşamlara kadar çalışırız,
Bazen gecelerce.
Trenlerde, gemilerde, uzaklarda
Yalnız yaşamak..Nerde?
Savrulmuş paralar, bölüşülmüş ömürler
Ne olmuşsa, bize olmuş, ara yerde.

Behçet Necatigil

Çağın Tanığı Olmak

Firlat at uzaga
Doner gelir bumerang.

Yukardan asagi, bos kupler,
Soldan saga
Hangi harfleri koymali
Ki cozulsun bilmece?

Dis dis
Kalinti cag mazgallari
Sonra yeni katmanlar
Bir intihar gibi icerde.

Aldatisi yakinlarin
Bilinseydi
Kime inanacaksin
Ki hangi yollari yurumeli?

Cocukluk, gene ancak cocukluk
Gerci o da aci
Ama iyi ki var
Yerine hangi mutlu yasanti?

O nineler, o kizlar, o evler
De yoksa
Kimin bu toprak
Cok dusunmusumdur.

Onu benden, beni ondan ayiran
Duzenler
Birakmaz bizi bize, bolucu
Olmus nice degerler, ben de olmusumdur.

Icindeyim, diretiyorum caga
Size ne miyim ben, siz bana nesiniz?
Bir hayal, bir masal mi eski
Ama ben gormusumdur.

Firlat at uzaga
Doner gelir bumerang.

Behçet Necatigil